Vorige week redde Tubanters in minuut 97 haar kampioenaspiraties. Met de ultieme topper voor de deur tegen koploper AVC Heracles ging het bijna mis tegen stadsgenoot SVV ´91. Noud van Petersen wist het duel van zaterdag 10 mei nog belangrijk te maken, door de winnende binnen te schieten.
En zo stond zaterdag 10 mei alsnog de topper het programma. 1 punt, in Almeloos voordeel, scheidden beide ploegen voor de beste titelkansen. Tubanters moest winnen, maar AVC Heracles eigenlijk ook, want Achilles Enschede stond maar 2 punten los van de Almelose koploper. Dus een alles of niets wedstrijd.
Mooi weer, veel publiek en een geweldige sfeer gemaakt door de jeugdleden van Tubanters waren de ingrediënten die plaats vonden op Sportpark “Diekman-oost”. Tubanters miste alleen de lang geblesseerde Collin Voogtsgeerd, waar onder de lat weer Stijn Schlosser stond. Ook de ervaren Twan van Ooijen en John Verhoek keerden terug in de basis, ten koste van Vieri Russo en Mart Beddinkhaus.
Het begin van het duel bleven beide ploegen elkaar aftasten. Toch kreeg de Almelose formatie een grote kans in de beginfase. Stijn Schlosser kwam uit bij een diepe bal, maar de aanvaller was er eerder bij. Wat gedwongen naar de zijkant plaatste de Almeloer de bal tussen de palen, maar daar dook Twan van Ooijen op om de bal uit de doelmond weg te werken. Pas na 10 minuten stichtte Tubanters gevaar. Een vrije bal van Luc Sonneveldt belandde op het hoofd van Niek Wösting, maar hij zag de bal voorlangs gaan. Tubanters nam iets meer de touwtjes in handen en zag Niek Wösting een grote kans niet benutten. Noud van Petersen passeerde een tweetal tegenstanders en lobte de bal prima over de defensie. Niek Wösting dook op maar zag zijn lobbal over de keeper gaan, maar ook over het doel. Toch kwam Tubanters al snel op een verdiende voorsprong. Xander Molemans mocht aanleggen voor een vrije bal op 20 meter van het doel. De middenvelder plaatste de bal langs de muur in de hoek van de keeper. De doelman redde ook, maar moest een rebound toestaan. Onze aanvalsleider Sam Wösting was er als de kippen bij om deze bal vervolgens hard en hoog in het dak van het doel te plaatsen, 1-0. Nu moest AVC Heracles wel uit zijn schulp kruipen en er volgde een heerlijk schouwspel, wat voor een neutrale toeschouwer heerlijk te bewonderen was. Na een klein half uur kwam AVC Heracles één op één met Stijn Schlosser, maar de doelman redde Tubanters met zijn voeten en aan de andere kant zag Ayman el Amrani een geplaatst schot uit de verre hoek duiken. Vervolgens had de uitploeg grote pech. Eerst wist Stijn Schlosser goed redding te brengen in de korte hoek, wat een hoekschop opleverde voor AVC Heracles. Uit die corner leek de ploeg wel te scoren, maar Luc Sonneveldt haalde de bal, met hulp van de lat, van de doellijn. De rebound werd weer ingebracht, maar diezelfde Luc stond wederom op de goede plek en schoot de bal voor de tweede maal van de lijn. Maar ook aan de andere kant stond een lijn-verdediger. Niek Wösting haalde de achterlijn, gaf goed voor en zag zijn voorzet op het hoofd van John Verhoek belandden. John kopte binnen, maar zag ook hier de bal van de doellijn gehaald worden. Vlak voor rust kreeg Tubanters nog één goede kans, maar Niek Wösting zag zijn inzet op de voeten van de doelman belandden. Rust 1-0
Na de theepauze ging het duel door waar het geeindigd was. Maar Tubanters kende een onoverwinnelijk centraal duo deze middag. Twan van Ooijen en de getergde Dominique Jager lieten geen Almeloer door. En dan kunnen de creatievelingen voorin voor het echte gevaar stichtten. Ayman el Amrani mocht op de punt zestien plaatsnemen achter een toegekende vrije bal. De jonge middenvelder zocht de verre hoek, zag zijn bal nog aangeraakt worden en daardoor niet in het doel, maar op de lat terecht komen. De wedstrijd werd van beide kant iets slordiger en natuurlijk namen de zenuwen ook wat meer toe. De steun bleef onveranderd en dit sleepte Tubanters ook door een moeilijke fase heen. AVC Heracles werd dreigender, maar profiteerde niet. Een echte mogelijkheid kwam na een klein uurtje spelen. Een kopbal vanuit een voorzet werd maar net naast gekopt. Tubanters kreeg meer ruimte omdat AVC Heracles moest aanvallen en dat bracht Tubanters op het idee om de zeer vlugge buitenspeler Luca Feddes vanuit Zaterdag 2 te brengen. En dit bleek een goede uitkomst te hebben. Met nog een klein kwartier wisten zijn teamgenoten van Zaterdag 2 met stevig appeleren een ingooi de Tubanters kant op te krijgen. Jelmar Kock gooide snel op Luca Feddes, die recht voor het doel de ervaren John Verhoek vond. John soleerde door de zestien als een volleerd slalommer en tikte de bal koeltjes langs de doelman, 2-0. Een stevige dreun voor de ploeg uit Almelo, want de zwart/witte ongeslagen formatie kreeg ineens kans na kans tegen. Het was alleen het falen van Tubanters die de score niet hoger lieten worden. Niek Wösting gaf oog in oog met de doelman een breedtebal op John Verhoek, maar deze breedtebal miste de scherpte. John Verhoek zag een schot op de vuisten van de doelman belandden en niet veel later mislukte een lob ook jammerlijk. Ook Luca Feddes zag een schot gekeerd worden door de Almelose sluitpost. Maar toch kwam er de bevrijdende derde treffer. Luca Feddes vond nog de lat boven de doelman, maar de rebound kon ditmaal wel binnen worden gewerkt. John Verhoek kopte zijn tweede treffer tegen de touwen. Diep in blessuretijd deed AVC Heracles toch nog wat terug. een corner kon nog worden weggewerkt, maar de bal werd opnieuw ingebracht. Door stond nog een Almeloer om de eretreffer van dichtbij binnen te werken, 3-1.
Niet veel later floot de uitstekende scheidsrechter voor het einde. Een klein feestje met de jeugdleden ontstond al op het middenveld. Maar Tubanters heeft weer de koppositie, maar verder nog niks. Aankomende zaterdag moet er gewonnen worden van buurman Sportclub Enschede, om het eerste kampioenschap op zaterdag binnen te halen. Tevens is het laatste kampioenschap 25 jaar geleden, uit bij Robur et Velocitas, richting de hoofdklasse. De meeste speler binnen de selectie waren nog niet eens geboren. Een unicum dus.
