De Tubanters 1897 – een nieuw technisch beleid

In deze speciale nieuwsbrief stellen wij u een aantal van hen in willekeurige volgorde aan u voor.

Ben Weber – Talentencoach

Achtentwintig jaar geleden maakte ik kennis met voetbalvereniging De Tubanters. Als speler van het eerste elftal en trainer van de C1 begon mijn avontuur bij deze club nadat ik afscheid had genomen van het betaalde voetbal door een zware knieblessure. De ervaring die ik bij FC Twente en SC Heracles heb opgedaan kon ik gebruiken om bij deze vereniging iets moois neer te zetten. Binnen acht jaar promoveerden we van de vierde klasse naar de hoofdklasse en maakten bijna alle selectie jeugdelftallen een sprong naar de landelijke divisies.

In het jaar 1999 stopte ik als actief speler en richtte me op de talenten van de A1. Enkele jaren later werd ik technisch coördinator van de onderbouw en mocht ik als interim coach ons eerste elftal behoeden voor degradatie naar de vierde klasse. Dit was mijn eerste ervaring als hoofdcoach en wel een hele mooie want het wonder geschiedde. Tot op de laatste dag was het zenuwslopend en werden we kampioen van de onderste drie zodat handhaving in de derde klasse een feit werd.

De drang om op eigen benen te staan werd dusdanig gestimuleerd door deze ervaring dat voetbalvereniging Aramea mij benaderde om daar hoofdtrainer te worden. Dit was een avontuur om nooit te vergeten. De cultuurverschillen aldaar maakte het functioneren dusdanig moeilijk dat ik na twee jaar besloot te stoppen. Een compleet nieuwe uitdaging kwam op mijn pad en wel de voetbalvrouwen van Rigtersbleek. We werden kampioen, maar ook daar kon ik mijn weg niet echt vinden. Toen AJC uit Losser mij drie jaar geleden benaderde om daar technisch coördinator te worden, zag ik dit als een mooie nieuwe uitdaging. Met veel plezier heb ik daar het jeugdbeleid weer op de rails gekregen en zit mijn job er daar op. Freek van Oenen (nieuwe technisch coördinator) belde me op of ik behoefte had om bij De Tubanters het jeugdbeleid en de talentontwikkeling weer een injectie te geven. Hij was op zoek naar mensen die de club goed kennen en mensen die energie willen steken om de jeugd weer naar en hoger plan te tillen. Zijn visie sprak me erg aan en na enkele gesprekken heb ik besloten weer terug te komen op het “oude” nest. Na een warm weerzien met vele bekenden heb ik weer heel veel zin om in augustus opnieuw aan de slag te gaan om onze club weer te kunnen laten bloeien en te investeren in de jeugd die uiteindelijk het vlaggenschip van onze vereniging moet gaan worden. Graag ontmoet ik u langs de velden en kunnen we kennis maken met elkaar.

Hartelijke sportgroeten van Ben Weber

Kevin ten Vergert – Trainer/Coach JO19-1

Mijn voetbalcarrière begon op 6 jarige leeftijd bij SC Enschede. Hier heb ik ook de gehele jeugdopleiding doorgelopen en ben vervolgens na een jaar in de hoofdmacht gespeeld te hebben overgestapt naar De Tubanters (toen 2de klasse). In de jaren die volgden heb ik twee kampioenschappen meegemaakt.  Na aantal jaar gestopt te zijn ben ik inmiddels alweer 3 jaar actief in het 4de elftal.

Vorig seizoen ben ik in de vorm van assistent van Tim Somberg bij het eerste elftal begonnen als trainer. Sinds het huidige seizoen heb ik de verantwoordelijkheid van de JO17-1 gekregen en sinds enkele weken ben ik doorgeschoven naar de JO19-1.

Ik denk dat De Tubanters de goede weg is ingeslagen om de jeugdopleiding weer opnieuw op te zetten en ik vind het mooi om hier onderdeel van te zijn en zo de jeugdopleiding weer naar een hoger plan te tillen.

Groeten,

Kevin

Sander Rosink – Trainer/Coach JO13-1

Het komende jaar ga ik het JO13-1 team trainen en coachen. Op dit moment ben ik trainer/ coach van Victoria 28 JO15-1. In het verleden ben ik werkzaam geweest als trainer/coach en technisch coördinator bij Avanti Wilskracht. Ook ben ik in het verleden trainer/ coach geweest bij Rigtersbleek. Voor het trainerschap in Enschede heb ik in Groningen gewerkt en gestudeerd en dit altijd mogen combineren met het trainerschap bij verschillende clubs. Zelf ben ik als voetballer groot geworden bij De Tubanters, vanaf de F jeugd t/m het A1 elftal heb ik de selectieteams doorlopen om vervolgens de stap te maken naar Groningen voor studie en later ook werk.

In het dagelijks leven ben ik werkzaam als docent op het ROC van Twente.  Hier houd ik mij hoofdzakelijk bezig met studenten die afstuderen in de bewegingsagogie. Hier leren we onze studenten te gaan sporten met mensen die een verstandelijk of lichamelijke handicap hebben. Daarnaast leren we de studenten hoe ze kunnen gaan sporten met mensen met stoornissen en gedragsproblemen. Door mijn achtergrond in de psychiatrie en het speciaal onderwijs, waarin ik meerdere jaren heb mogen werken als docent lichamelijk opvoeding (ouderwetse gymleraar), is dit een baan waar ik elke dag probeer kennis over te dragen op studenten.

Vriendelijke groet,

Sander Rosink

Charles Gottenkieny – Coördinator O19-O17-O15

Mijn sportstudie heb ik gevolgd aan het CIOS in Heerenveen en afgerond in 1989 en ik ben in het bezit van o.a. Voetbal – oefenmeester 2. In datzelfde jaar ben ik verhuisd naar Venray en daar bij de Zwem- en Waterpolovereniging SPIO aan de slag gegaan als Hoofdtrainer. In 1994 ben ik weer naar het Oosten des lands verhuisd en aan de slag gegaan als Hoofdtrainer bij Handbal- en Voetbalvereniging TVO Beckum.

in 2015 ben ik na een lange tijd zonder sport bij De Tubanters begonnen als trainer en hier heb ik geen dag spijt van gehad. Het is eigenlijk vanaf dag één tot op de dag van vandaag alléén maar leuker geworden. Best wel positief vreemd dat als je lang niet actief in de sport bent geweest, na één dag weer als trainer actief bent en alles weer naar boven komt alsof er geen dag voorbij is gegaan. Gelukkig maar, want het is toch wel datgene waaraan ik elke dag weer ontzettend veel plezier beleef.

Binnen De Tubanters heb ik mij de afgelopen seizoenen als Jeugd coördinator Pupillen zo goed mogelijk ingezet om de communicatie tussen ouders, kinderen, trainers en begeleiders beter en efficiënter te maken.

In de praktijk betekent dit o.a. om de ouders van onze jeugdleden meer bij onze club betrekken. Zij zijn tenslotte de broodnodige en zwevende vrijwilligers die best graag iets willen doen binnen onze vereniging. Dus wij dienen deze ouders en kinderen te benaderen met respect en een goede gemotiveerde uitstraling. Dit doet wonderen. Hierin zijn al goede en vooruitstrevende resultaten geboekt, maar het kan natuurlijk altijd nog beter. Een citaat van een ouder: ‘Wij merken duidelijk dat men bij De Tubanters een volgende stap maakt”.

Met sportieve groet,

Charles Gottenkieny

Maikel Stockentree – Trainer/Coach JO15-1

Ik ben begonnen met voetballen bij UDI in Enschede waar mijn vader nog steeds voetbalt en mijn moeder in het bestuur zit. In de jeugd ben ik overgestapt naar de Enschedese Boys om op een hoger niveau te kunnen voetballen. Daar ben ik ook van de junioren naar de senioren gegaan en heb ik een aantal jaren in het eerste elftal gespeeld. Tussendoor heb ik een half jaar bij De Zebra’s op Curaçao gevoetbald. In 2010 heb ik de overstap naar De Tubanters gemaakt om in een vriendenelftal te gaan voetballen. Na een paar weken begon het echter toch te kriebelen en ben ik voor het selectie-voetbal gegaan. Na een moeizaam eerste seizoen waar we ons op de laatste speeldag hebben weten te handhaven onder Ben Weber en Rene ter Meer begon het daarop volgende seizoen beter en gingen we richting de winterstop als koploper.

Voor mij hield het selectievoetbal op dat moment op omdat ik in het ziekenhuis belandde. In de seizoenen daarna ben ik assistent bij de B1 en C1 geweest onder Giovanni Imbrogiano en Joost van Goor. Het eerste seizoen was ontdekken of het trainerschap iets voor me was en het tweede heb ik gebruikt om mijn trainersdiploma te halen. Vervolgens heb ik twee jaar de C1/JO15-1 getraind met ontzettend veel plezier. Het huidige seizoen staat voor mij in het teken van revalideren na een aantal operaties die vorig jaar hebben plaatsgevonden. Hierin heb ik ook veel steun gehad aan De Tubanters en haar leden en wil ik deze ruimte dan ook gebruiken om jullie te bedanken!

Ik heb ontzettend veel zin om komend seizoen weer aan de slag te gaan met JO15-1. Tijdens mijn besprekingen en het gehele seizoen door probeer ik in ieder geval te hameren op 3 punten: Plezier, Respect en Ontwikkeling. We zitten allemaal bij een vereniging omdat we voetbal leuk vinden en daar plezier aan ondervinden. Tijdens trainingen en wedstrijden is dit zowel voor, tijdens als na de tijd van belang. Dat we kunnen voetballen is mogelijk door de vele vrijwilligers binnen een vereniging. Daarom vind ik ook dat we als elftal met respect met vrijwilligers om moeten gaan. Dit geldt voor vrijwilligers, maar ook voor de tegenstanders, scheidsrechters en grensrechters. Het duurt nog even voor het nieuwe seizoen begint, maar ik ben blij dat Kasper Schuitema weer aansluit als grensrechter komend seizoen. Naast Plezier en Respect zijn we met JO15-1 een selectie-elftal en gaat het ook om Ontwikkeling. Elke training en wedstrijd gebruiken we om als individu, maar ook als team beter te worden. Hierin ligt uiteraard een rol voor mij als trainer, maar ik verwacht ook dat een voetballer naar de training en wedstrijden komt om zich te ontwikkelen.

Groeten,

Maikel

Tim Somberg – Trainer/Coach 1ste

Mijn naam is Tim Somberg. Ik ben 37 jaar oud en ik woon in Enschede, samen met Marijke. Samen hebben we twee kinderen: Thiago van 9, die voetbalt in de JO9-1 bij De Tubanters en Jazzley die in augustus 3 jaar wordt. In het dagelijks leven werk ik als Senior medewerker Credit Management bij Menzis. Hier geef ik sturing aan een team van 27 medewerkers. We behandelen diverse “onderdelen” binnen het schuldregelingsproces.

Voetballoopbaan  “Ik begon op 7-jarige leeftijd bij de Enschede Boys, waar ik tot mijn negentiende gespeeld heb. Na 3 seizoenen in het eerste elftal te hebben gespeeld heb ik op 20 jarige leeftijd de overstap gemaakt naar Victoria ‘28. Hier heb ik 2 seizoenen gespeeld met het nodige blessureleed. Ik besloot weer terug te keren naar de Enschedese Boys, maar spelen werd vrijwel onmogelijk door de vele blessures. Na diverse malen te hebben gerevalideerd besloot ik op 22  jarige leeftijd te stoppen met voetballen op niveau.”

Trainersloopbaan “Toen ik stopte als voetballer heb ik eerst 3 jaar niets gedaan, even geen voetbal. In 2005 kreeg ik de mogelijkheid om als assistent bij Victoria ’28 A1 aan de slag te gaan, omdat ik het spelletje toch enorm begon te missen ben ik hier ingestapt. Na dit jaar ben ik gevraagd om assistent trainer van de C1 te worden en het jaar daarop mocht ik mezelf bewijzen als trainer van de D1 bij Victoria ’28. Tegelijkertijd kon ik aan de slag met de cursus TC3. Vervolgens ben ik in de jaren daarna nog een jaar trainer geweest van Victoria ’28 D1 en twee seizoen van de Enschedese Boys B1. Aan het eind van het tweede seizoen ben ik gebeld door De Tubanters met de vraag of ik trainer wilde worden van het talentvolle B1. Ik ben deze uitdaging aangegaan en heb vervolgens twee jaar B1 en drie jaar A1 getraind. Vanaf 1 juli 2016 tot op heden ben ik hoofdtrainer bij De Tubanters. Ook volgend seizoen blijf ik aan als hoofdtrainer.”

Wat hoop ik dat spelers over een half jaar over mij zeggen  “Ik hoop dat spelers in ieder geval met plezier terugkijken op de periode dat ze hebben getraind onder mij. Daarnaast is het doel van de trainer uiteraard om spelers beter te maken. Als spelers positief over mij spreken dan ben ik een tevreden trainer.”

Team ten opzichte van de club en het huidige technische beleidsplan “In samenspraak met de nieuwe technische manager zullen we volgend seizoen in een systeem gaan spelen die door de gehele jeugdopleiding gebruikt zal worden. We willen dat dit systeem als een rode lijn door onze jeugdteams gaat en uitmondt in de eerste selectie. In de afgelopen jaren hebben we veel jeugdspelers opgenomen in de eerste selectie. Voor zover ik het weet is het lang geleden dat er zoveel “eigen jongens” in het eerste elftal spelen. Dit moet ook de doelstelling zijn.”

Spelers binding met de club “Zoals eerder aangegeven zit er in de huidige selectie een grote groep van eigen opgeleide jongens. De binding is er dus al met de club. We hebben enkele spelers binnen de selectie die jeugdteams trainen. Verder vind ik het van belang dat de spelers binding hebben met de vaste supporters, het bestuur en alle vrijwilligers binnen de club. We stellen het dan ook verplicht voor de selectie om er tijdens activiteiten, zoals een ledenvergadering, te zijn. Ook op zondag na de wedstrijd stellen we het verplicht om een half uur te mengen in de kantine, zodat we ons laten zien en aanspreekbaar zijn.”

Uwe Landerbarthold – Coördinator O13-O11-O9

In 1968 ben ik vanuit Duitsland naar Enschede (Twekkelerveld) verhuisd. Hoe het is gekomen weet ik niet meer, maar op een gegeven moment ben ik in het doel gaan staan. Een Italiaanse man uit de buurt, met een uitstekende traptechniek, heeft me eigenlijk spelenderwijs leren keepen. Bij Rigtersbleek ben ik begonnen als voetballer, omdat ze al een keeper hadden, maar als 2e jaars C speler ben ik gaan keepen. Mede door de vele kampioenschappen maakte dit tot een prachtige tijd! Met de overgang van lagere school naar het middelbaar onderwijs verhuisden we naar Haaksbergen. Ik was zo eigenwijs, om bij Rigtersbleek te blijven voetballen. We hadden een prachtig elftal! 3 Jaar op en neer met de fiets, brommer en bus. Vanuit het 1ste die toen 2e klasse speelde en zou gaan degraderen, werd ik door vv Haaksbergen benaderd. Die club speelde toen 1e klasse en heb ik 4 mooie jaren gehad met derbies tegen HSC’21, Enschedese Boys, EMOS, Sportclub, Dos’19 enz. In 1984 meldde ik mij aan bij DWO in Zoetermeer, omdat ik ging werken bij de Haagse Politie. Ik heb daar 6 jaar in het 1e elftal gekeept, tot mijn 30ste. Later, op mijn 42ste, heb ik nog 7 wedstrijden in het 2e elftal van HSC’21 gekeept, omdat Frank Ensink geopereerd moest worden.

Als trainer ben ik begonnen bij het 2de elftal van vv Haaksbergen. In deze periode heb ik mijn TC3 diploma behaald met Henry Bennink en Toon Valks als docent in een groep met o.a. Ben Weber en Frank Maasdam, ze speelden toen beide bij De Tubanters. Vervolgens ben ik jeugd gaan trainen bij HSC’21 (C1, E2, E1, en D1) gevolgd door vv Haaksbergen (D1) en Bon Boys (D1).

Bij Bon Boys ben ik eveneens 3 jaar technisch coördinator geweest en naast het trainerschap van de A1 van Winterswijk was ik pupillen coördinator van de E en F jeugd. In die tijd heb ik ook de KNVB cursus Technisch Jeugdcoördinator III en destijds de pilot II, behaald. We zijn toen van de hoofdklasse gepromoveerd naar de 4e divisie, een mooie tijd, bij een hele mooie club, die toen volop in de fusietijd zat. De rol van pupillen coördinator heb ik de afgelopen drie jaar bij Bon Boys vervuld en ben nu toe aan een nieuwe uitdaging.

Een pupillen coördinator begeleidt trainers, een trainer traint zijn spelers. Een coördinator probeert de trainers in de structuur van de club te krijgen. Verder ben ik stagebegeleider van de studenten van het ROC. Het is belangrijk dat er voor iedere groep een trainer staat. Met de studenten van het ROC, die goed zullen worden begeleidt, kom je een heel eind. Ik geef de trainers structuur door de oefeningen aan te leveren en deze met hen te bespreken. Bij De Tubanters wordt de VTON methode gehanteerd (https://www.vton.nl), dat had ook de Michels methode kunnen zijn. Ik begeleid studenten bij de juiste uitvoering hiervan. Ik hoop, dat ik over een half jaar de namen van de meeste pupillen ken en dat ik een goede klik met de trainers heb. Vooral veel samen doen en iedereen plezier laten beleven is waar we naartoe moeten werken.

We moeten vooral veel gezamenlijk doen: kinderen, leiders, trainers en ouders doen het voor hun club: De Tubanters. Als een team eens een speler tekort komt, moeten spelers klaar staan om te helpen. Dat begint natuurlijk bij leiders en trainers. Niet ALLEEN met je eigen team bezig zijn, maar ook belangstelling tonen voor andere teams. Met elkaar presteren is beter leren voetballen.

Het terrein van De Tubanters moet een grote huiskamer worden, waar we ons allemaal in thuis en veilig kunnen voelen. Af en toe ook eens bij elkaar gaan zitten, zorgen dat we er ons thuis voelen. Dit is belangrijk en ken ik vanuit mijn jeugd bij Rigtersbleek. Het team was leuk, er was betrokkenheid naar andere teams, de ouders stonden meestal te kijken.

Samen gaan we veel organiseren, techniekdagen, 4 tegen 4 toernooitjes, voetbal-apenkooi, enz. enz. In de vakanties moet er bij De Tubanters altijd wat te doen zijn…..

Tot zover,

Gr. Uwe

Hendrie Zwiggelaar – Trainer/Coach JO17-1

Sinds mijn elfde jaar speel ik bij Tubanters, toen ik naar de C ging, zocht De Tubanters jeugdtrainers voor de F-jes. Na een paar keer meegelopen te hebben was het al snel duidelijk dat ik dat super vond. Niet lang daarna ben ik naast trainer ook de ‘coach’ geworden van Tubanters F6. Naarmate ik ouder werd, werd het training geven ook steeds serieuzer. De Tubanters bood me de kans op een aantal trainingscursussen te volgen (JVSL, JVT en TC3). Hierdoor kreeg ik de kans om een selectie team te gaan trainen. Dit nam ondertussen zoveel tijd in beslag dat het zelf voetballen in de knel kwam. De Tubanters 1 zat er voor mij niet in, wat de keuze om mij te richten op het trainerschap makkelijk maakte. De Tubanters begon rond die tijd ook met zaterdagvoetbal voor senioren, hier heb ik nog een tijd in gespeeld, totdat ik ging samenwonen en kinderen kreeg. Toen heb ik het voetbalen min of meer gedag gezegd, om zo naast het trainerschap ook tijd voor het gezin over te houden. Mooiste momenten zijn de kampioenschappen met D1 en C1 of hoofdklasse niveau met oefenwedstrijden tegen FC Twente, FC Zwolle en GAE, waarin Tubanters zeker niet onderdeed voor deze BVO’s. Leuk om te zien dat spelers uit deze generatie nu bij De Tubanters of andere verenigingen in het eerste spelen.

Wat hoop je dat je spelers over een half jaar over je zeggen?

Dat ze als voetballer en team beter zijn geworden i.c.m met plezier. Ik ben er van overtuigd dat als spelers met plezier naar de training/wedstrijd komen en daar volkomen zichzelf kunnen en mogen zijn, dat de resultaten als individu en als team vanzelf komen. Daarnaast hanteren we bij C1 een POP (persoonlijk ontwikkelingsplan) aan de hand van de door de spelers zelf gestelde doelen, testen en bespreken we deze regelmatig.

Hoe ga je ervoor zorgen dat je team niet op zich staat maar echt onderdeel uit gaat maken van onze club in het huidige nieuwe technische beleidsplan.

Ik ben voorstander dat elk team binnen De Tubanters in dezelfde formatie speelt, waardoor het ook gemakkelijker voor een speler is om met een ander team mee te spelen. Daarnaast is er altijd ruimte voor een speler vanuit een lager team om eens mee te trainen. Als een speler daar uit zichzelf mee komt moet je dit initiatief belonen en zo’n speler de kans geven. Dit verlaagt de drempel en de toegankelijkheid tot een team. Teams hebben elkaar altijd nodig in een seizoen. De bereidheid om elkaar te helpen wordt mijns inziens hiermee ook vergroot. Spelers zullen minder snel zeggen dat ze bij De Tubanters geen kansen krijgen en daardoor op zoek gaan naar een andere club. Een speler ziet zelf snel genoeg of hij het niveau aankan of niet. Niet iedereen heeft dezelfde leercurve, en bij de ene speler duurt het nu eenmaal wat langer. En wat nu nog niet is, kan over een jaar compleet anders zijn.

Hoe zorg je voor binding van je spelers richting de club?

Als selectie team heb je het qua kleding, materiaal, velden etc. bijna altijd goed voor elkaar. Daarom vind ik het ook belangrijk dat spelers van de teams die ik train aanwezig zijn op momenten dat De Tubanters iets organiseert. Of het nu een midwinterloop is of een onderling toernooi, waar mogelijk zijn de spelers er. Dit zijn de momenten dat je als team iets van waardering kunt laten zien door aanwezig te zijn. Daarom vind ik het ook leuk om te zien dat er aantal C1 spelers op de zaterdagochtend scheidsrechter zijn. Door te spreken over WIJ in plaats van IK of ons team, creëer je het geval dat De Tubanters van en voor iedereen is.

Met vriendelijke groet,

Hendrie Zwiggelaar

Jeroen Wilbrink – Trainer/Coach 2de

Als voetballer heb ik 12 jaar lang in het eerste elftal van de Enschedese Boys gespeeld. Vervolgens heb ik de overstap gemaakt naar VV Rigtersbleek. Daar heb ik twee jaar in de selectie gespeeld, waarna ik in lagere elftallen ben gaan voetballen. Dit seizoen hoor ik bij de selectie van het eerste van De Tubanters, maar ben ik eveneens trainer bij het tweede elftal.

Als trainer ben ik drie jaar als assistent bij De Tubanters A1 betrokken geweest. In het seizoen 2016/2017 heb ik een uitstapje gemaakt naar EMOS als trainer/coach van de A1. Nu ben ik weer terug om in het seizoen 2018/2019 het tweede te trainen. Zodra de selectie bekend is, kan de doelstelling worden bepaald. Hopelijk kunnen we met goed en aantrekkelijk voetbal resultaten behalen. Het zou mooi zijn als de spelers na een half jaar met plezier terug kijken op de trainingen.

Met een gezellige en leuke groep, komen de prestaties vanzelf.

Groeten,

Jeroen