Tubanters boekt monsterzege in Almelo tegen DRC

De moeilijkste wedstrijden zijn voor een ploeg spelen tegen teams die onderin staan en waar eigenlijk verwacht wordt op een zekere overwinning. Op moment van schrijven heeft FC Twente natuurlijk het beste voorbeeld gegeven. Tegen nummer laatst RKC werd maar net gelijk gespeeld. Een paar uur eerder zat Tubanters in diezelfde situatie. Niet dat het laat gelijk stond, maar onderschatting en gemakkelijkheid kon insluipen. Tegenstander in Almelo, DRC 2012, stond met 1 schamel puntje onderaan en ging in de bekercompetitie meermaals met groot verschil onderuit. In de competitie viel natuurlijk de 1-9 nederlaag tegen Achilles E’de erg op. Tubanters en Achilles E’de maakten vorige week samen nog reclame voor het amateurvoetbal in een spectaculair duel. Maar nu dus, in Almelo, DRC uit

In dezelfde samenstelling als vorige week zaterdag ging de ploeg van trainer Peter Bokma van start. Jelmar Kock nog steeds in de lappenmand, en Sam Wösting nu definitief weer terug van een schorsing na “vrijspraak” van zijn eerder opgelopen rode kaart.

Tubanters had de wijze woorden van de trainer goed onthouden over onderschatting en ging in de beginfase goed van start. Het duurde dan ook maar 4 minuten totdat de eerste bal al tegen de touwen verdween. Noud van Petersen zette een één-tweetje op met Niek Wösting. Eerstgenoemde speelde vervolgens topscorer Sam Wösting in. Sam draaide goed weg met een tegenstander in de rug en schoot de bal hard en laag onder de Almelose doelman door, 0-1. Tubanters ging door, maar moest een tweede treffer uitstellen. Ditmaal was Sam Wösting de aangever, met een heerlijk balletje achter het standbeen. Noud van Petersen was de afmaker, maar zag dus een onterecht vlagsignaal het feestje bederven. Na een kwartier dacht Niek Wösting wel de tweede te maken, maar de aanvallende middenvelder zag zijn lob over de doelman maar net voor de lijn weggehaald worden. Het ging in de beginfase zeer makkelijk, maar Tubanters ging slordiger spelen en daardoor kon DRC meer in het duel komen. Zo ontsnapte Tubanters in een omschakeling. De rechtsbuiten werd weggestuurd en kwam naar binnen. De buitenkant van de paal voorkwam een gelijkmaker. Het spel werd er niet beter op, aan Enschedese kant. En het was maar 0-1. Maar na een half uur spelen werd de eerste de beste goede snelle aanval wel weer binnengewerkt. Niek Wösting stuurde zijn oudere broer Sam weg, die vervolgens gehaakt werd binnen de zestien. Een strafschop, die feilloos binnen geschoten werd door Sam Wösting, 0-2. Achterin kwamen vervolgens Gijs Kienhuis en Dominique Jager niet echt in de problemen, centraal achterin. Het was voornamelijk aanvallen. Sam Wösting bleek niet alleen te scoren, maar kon ook ballen voorgeven. Alleen werd het geen assist, want een voorzet van de aanvalsleider werd hard op de lat gevolleyd door Noud van Petersen. Toch liep Tubanters in de laatste 10 minuten van de eerste helft snel uit naar een 0-6 ruststand. Eerst stuurde rechtsback Twan van Ooijen zijn flankspeler Noud van Petersen weg met een goede diepe bal. Noud omspeelde nog een tweetal spelers waarna hij hard binnenschoot, 0-3. Niet veel later bijna hetzelfde recept. Twan van Ooijen vond Noud van Petersen, maar in plaats van zelf schieten een goede breedte bal op Sam Wösting. Het betekende een hattrick voor Sam Wösting en een 0-4 tussenstand. In minuut 44 zag Niek Wösting zijn schot gestopt worden door de doelman, maar was Noud van Petersen er als de kippen bij om de bal alsnog binnen te schieten, 0-5. Het slotakkoord was voor de verder onzichtbare Xander Molemans. Hij veroverde de bal, maakte een goede actie en schoot de 0-6 ruststand tegen de touwen

In de rust werden een tweetal wissels doorgevoerd. Luc Sonneveldt bleef achter in de kleedkamer, evenals Vieri Russo. Kareem Freij en Mart Beddinkhaus kwamen in het veld. En bijna vanaf de aftrap ging Tubanters verder waar het gebleven was. Invaller Kareem Freij vond in minuut 46 Sam Wösting. De spits legde de bal af op Niek Wösting, die ook zijn naam op het scorebord schoot, 0-7. Het duurde nog even, maar in de 52e minuut werd het alweer 0-8. Kareem Freij ontsnapte weer op de flank en gaf de bal hard en laag voor. Daar dook natuurlijk weer Sam Wösting op, die de 0-8 eenvoudig kon binnentikken. Op dit tempo zou het wel eens een recorduitslag kunnen worden, maar misschien wel logischerwijs, ging het niveau heel snel naar beneden. Tubanters werd zeer slordig en creeerde ineens weinig kansen. Het was zelfs DRC die nog dichtbij een treffer was. Een schot van de thuisploeg belandde naar Collin Voogtsgeerd op de paal. De tijd tikte weg en het leek wel alsof Tubanters het wel best vond. Alleen Twan van Ooijen wilde nog wel scoren. De rechtsback speelde Noud van Petersen in, die vervolgens Twan met een leep balletje vrij voor de doelman zette. De verdediger in aanvalspositie bleek deze middag geen goede combinatie. De verdediger schoot over het doel. Aan de andere kant hield Collin Voogtsgeerd met nog één redding zijn doel schoon. Vlak voor tijd wist Tubanters de score nog iets hoger uit te breiden. Kareem Freij legde de bal keurig af op Noud van Petersen. De buitenspeler completeerde ook nog zijn hattrick en schoof de 0-9 eindstand tegen de touwen.

Een monsterscore dus in Almelo. Tubanters behield daardoor zijn ongeslagen status en bouwde de ongeslagen reeks uit naar 2 bekerduels en 5 competitieduels, 7 wedstrijden dus alweer. Een roze wolk waar een extra week van kan worden genoten. Volgend weekend wacht namelijk een vrij weekend, waarna een thuisduel wacht tegen PW Enschede, die in de achtervolging op Tubanters een kleine pas op de plaats moest maken, door thuis te verliezen van Victoria ’28, 1-2.